5
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
2082
Okunma
Munis gelsin ister insan ölüm;
Ama öyle gelir ki,
Bora gibi,kış gibi.
Ne tazeler götürür, ne yiğitler göçürür.
Ölüm hüzünlü türküdür.
Ölüm ocaklar söndürür.
Ne bey, dinler paşa.
Rest çeker padişaha.
Her an ölecekmiş gibi yaşa.
Ölüm de gönül gibi, ferman dinlemez.
Ne masaldaki devdir,
Ne de perili evdir.
Kaçılamayan hâldir,
Her zaman bizimledir,
Bir eli tetiktedir.
Hem zorlu hem güçlüdür,
Hep dakikdir hep ölüm.
Mesel içinde mesel,
Dostları ayıran sel.
Gösterilemez emsal.
O hep kişiye özel.
Ne kapı ne baca der,
Davetsiz gelir ölüm.
Ankara,07.08.2008 İ.K
Cevap Yaz