Bütün sevenler için, yitirdiniz güveni
Aşkı kayda geçmeyen, kendine kırgın yıllar
Karşıdan seyretti de, hep ağlattı seveni
Şimdi hayıflanıyor, kendine dargın yıllar

Aynı duygu yaşandı, milyonlarda, binlerde
Dağılan o aşıklar, ayrı ayrı yönlerde
Gönlün hasret sarmalı, kalp yıktığı günlerde
Vuslatsız sevgilerden, çok yedi vurgun yıllar

Biliyordu gerçeği, vakur vede metindi
Gençlerin arasın da, aşk savaşı çetindi
Elinden gelen yoktu, seyretmekle yetindi
Neden sesi çıkmıyor, o yüzden durgun yıllar

Hiç bir zaman olmadı, verdiği sözün eri
Yalan oldu tüm yıllar, derim gelmişken yeri
Yaşanmış olan bir gün, döner mi söyle geri
O yüzden yaralıdır, meçhule sürgün yıllar

Duyguların tuttuğu, dallar elin de kaldı
Neşelerin yerini, her dem bir hüzün aldı
Sözler hiç tutulmadı, sevenler ayrı kaldı
Ne acılar yaşattı, ben gibi yorgun yıllar

Her sevenin gönlün de, bahar gülü açıyor
Ayrılığı gördükçe, uykularım kaçıyor
Ömür dediğin ne ki, çabuk gelip geçiyor
Sanmayın onlar mutlu, bilin ki gergin yıllar

İnsanlık şaşırıyor, hayat vermezken aman
Yok ki şöyle huzurlu, mutluluk veren liman
Lüzumsuz’um de hele, koşup giderken zaman
Tablolara gerek yok, şu Dünya sergin yıllar

Sadık DAĞDEVİREN
Aşık LÜZUMSUZ