Bazı babalar sevilir, bazıları hiç sevilmez
Geçmişin mühürlü izleri unutulmaz
Kaderin ters yüzüdür sonsuz ayrılıklar
Savrulup gider yavrular aile şevkatine hasret
Derin yaralar açılır onulmazından
İpek saçlar, minik yanaklar okşanmak ister
Gözyaşı katran akar göz pınarlarından...

Zaman puşt, ayaz acımasız sevgiden yana
Hangi akrep zehirlemişse ocağı
Hangi yılan tarumar etmişse haneyi
Kurşunlar gelip saplanır sahabe yüreklere
Yaslanacak ne bir baba omzu kalır
Ne tutunacak bir dal bulabilir kendine
Bebek yaşta kin tohumu ekilir çekip gidenlere...

Duygular kör, vicdanlar kara, köksüz bir gövde
Çürümüşlüğün çağında kirletilmiş zürriyet
Ne bilecek pencere kenarındaki yaşı
Komşudaki arkadaşı sarılırken babasına
Boşuna bekleyişler yorgun yollarda
Sevgi fışkıran bir ayak sesine vuslat sancısı
Tükenen umutlar, kanayan yürekte unutulmuşluk!..

Zafer Direniş
...

Lahey