mağrur bakışlarında gecenin
bitmedi ayla sevişmesi güneş’in
××××××××××××××××
yine yumdu gözlerini aşk
görmeyi unuturcasına bizi
hercai iklimler gibi saldı üzerimize
en zemheri ayrılık mevsimini

tan kızılı şafaklarda şakıyan
kırlangıçlar bile göç etti
biz yine aşka sırtımız dönük
güne dargın gece gibiyiz

hazan sarısını giyinmiş aşk
gülümsemelere asi
sevenlere düşman bakıyor gözleri

göklerde çimlenmiş şimdi
bir zamanlar içinde uyuduğum gözlerin
delip geçiyor yüreğimi
gözlerindeki serzenişlerin

aşk bir rüzgarın yelelerine tutunup
ufuklarda kaybolup gitti
yine kahırlı acılara
aymaz gecelere
ram etti bizi

menşei acı olan
kızıl bir sonbaharın ardında
sürükleniyoruz şimdi
ne sen dur diyorsun ne de ben




biz ayrılık ateşine iki bağımlı
keşmekeş ruhlarımızla
aşkı küstüren iki ahmak gibi
dövünüyoruz şimdi

biz iki ayrı koldan akan
deli çağlayanlarız
çağladıkça birbirine karışan ırmaklarız
bizi bekleyen o aşkın denizi’ne
bir türlü dökülemedik

Hülya Çelik