Yokluğun ne garip boşluk baba.!
Varlığın ne büyük lütufmuş.
Arkamızda sen varsın diye meydan okurduk dünyaya baba.!
Kırık şimdi kanatlarımız,güçlü olan yerlerimiz nasıl da yorulmuş.

Ah baba ahhh..!!
Ne vardı böyle sessiz sedasız gidecek;
Kalsaydın ya yanımızda,
Ne vardı bu kadar ölecek..

Başsız kaldık baba.!
Başsız gövde bir işe yaramıyormuş.
Senmişsin bizi kıymetlendiren;
Meğer babasız insan değersiz bir pulmuş,
Sana geçermiş bir tek nazımız,
Sana imiş her türlü kahrımız.

Ah baba ahh..!!
Ne vardı böyle sessiz sedasız gidecek;
Kalsaydın ya yanımızda
Ne vardı bu kadar ölecek..

Yok nedir bilmedik hissettirmedin,
Yok demedin bize hiç,,
Yokluğunda öğrendik yokluğu,
Yokluğunmuş yokluk baba..!!
Meğer varlığın ne büyük lütufmuş..

Unutmaktan korkuyorum baba.!
Yüzünü,sesini,bir daha hiç göremeyeceğim şefkatini..
Bu sebeptendir belkide;
Yolda yürürken duyduğum bir sese,
Baba dedim sana benzeyen herkese..

Ah baba ahhh..!!!
Ne vardı böyle sessiz sedasız gidecek;
Kalsaydın ya yanımızda,
Ne vardı bu kadar ölecek..

Seyyal Tanır/ 15.06.2021