0
Yorum
6
Beğeni
5,0
Puan
594
Okunma
Hevsel bahçesinde bir yaprak olsam
Yeşilin o bilinmez tonu gömleğimde
Ah zalım yar esmer bakışlı keklik
Ben ıslansam diclede sen kurutsan.
Bilirim kale kapısında bekler iki atlı fayton
Esmer yürekli erkeklere yoldaş olur karanlığında.
Ah çok kadınlar özlenir saklanır göz yaşları gölgelerinden
Ben küçelerde düşe kalka büyümüşüm
Çekip gitmişim otoglarına kara çadırın
Çok özlemiş çok sevmişim .
Kendimce bende ölmüşüm sevdalarımla
Köhne toprak damlı evlerde güvercin beslemişim.
Sonra ölümler gelmiş katmer katmer
Dag yamaçlarına bırakmışım hüzünlerimi
Hevselde bir toz bulut bir kayboluş
Ah ne olurdu senin yanında ölsem.
5.0
100% (1)