3
Yorum
14
Beğeni
5,0
Puan
500
Okunma
//
.
.
.
daha
adımı
bilemeden,
sus, pus olmayı
dilime ezberletemeden
kanaviçesine allanmış gül bildim,
aşk bildim hayatı bir dikenin pıhtısına düşmeden
kimi
zaman
göçüne kırlangıç
kimi zaman da dalına,
kırıntısına serçe telaşıydım
bazen göç olası boyasız takvim
bazende gözleri mumyalanmış ahşap sapandım
çoğu
zaman
unuturdum
aklıma gelmedikçe
bir tutamda olsa ölmeyi
kül damlasada özüm közümden
uyutmaya çalışırdım s’aklıma bir bir düşenleri....
.
.
.
//
ilhanaşıcıhaziranikibinyirmibir
5.0
100% (5)
Cevap Yaz