Beni bekleme

bir aşk bir memleket içimi yakan
ikisinden de yaralıyım yaralarıma değme
gözleri gece saçları gece ay parçası
her dağımdan bir koku salar ciğerlerime
yurdumun dağları ne güzel ne yüce

sabahları otobüs durakları kalabalık
ondan mı yürürdük aşıkta değildik biz
ne cep harçlığımız ne bilet paramız oldu
biz hep arka sıralarda oturduk bakışarak
kantinlere inmezdik azığımız teneffüstü

gecekondular daracıktı dip dibe sıcacık
kömür sobasının odunu da olmazdı
nüsfeteleri tutuştururduk gülüşlerimize
içinde ne acayip notlar çıkardı bazen
ya o mektup arama sıgara toplamalar

askerden aklımda kalma iç çamaşırlar
dikkat: herkes çamaşırını önüne koysun
bizim sokaklar yol sayılmazdı her zaman
geçmek için kaç rica minnet geçilirdi
diz dize oturmalar çay çekirdek alem

kaç adres değiştirdik kaç semt demi
bildirirdik birbirimize ihmal etmeden
ben gülüşüne ölürdüm sen sırıtışıma
sırtından memleketi indir artık taşıma
yetmedi mi uğradığın bunca ceza bela

biz niye hep birbirimiz arar bulurduk
sevgili değildik akraba filanda değildik
bir aşk bir memleket içimi yakan
ikisinden de yaralıyım yaralarıma değme
ben senin ağzına bakardım sen gözlerime

bir aşk bir memleket içimi yakan
ikisinden de yaralıyım yaralarıma değme
ikisini de tamamlayamadık beni bekleme
bir ömrü yarayla geçirince insan alışıyor
takattim mecalimde yok beni bekleme

Ahmet Coşkun