13
Yorum
24
Beğeni
0,0
Puan
1008
Okunma

Uçurumun kenarında
Savrulan yaprak gibiyim
Bakmayın özgür olduğuma
Düşsem deniz boğacak
Kalsam güneş kavuracak
Köhne bir bina içinde
Sıvası dökülmüş duvar gibiyim
Bakmayın ayakta olduğuma
Dik dursam ezecekler
Boyun büksem üstümde gezecekler
Telleri kopmuş sazın bağrında
Kırılmış tezene gibiyim
Bakmayın notalara vurduğuma
Çalsam sesim çıkmıyor
Çalmasam kimse duymuyor
Biat etmiş gölgelerin düşünde
Kurumuş mürekkep gibiyim
Bakmayın kalemimin güçlü olduğuna
Kimine yazmaya korkuyorum
Kimi yazacak diye korkuyorum
Kahpe düzenin içinde
Birbiriyle oynaşan bedenler
Bakmayın herkesin bilmişliğine
Kimi üç kuruşa ruhunu satmış
Kimi cahilliğine etiket katmış
Kiminin ağzı çok laf yapmış
Gördükçe her şeyi bilen yüzleri
Bir cahil ben
En cahil yine ben..
Sadık KARADEMİR