Bahar kokan, insan kokan sokaklarımız vardı
daha millet televizyon kanallarının esiri olmamıştı
selamlaşırlardı yollarda
kırlara pikniğe gidilirdi
bir güzel köylerde koyun kuzu güdülürdü...



Jandarmalar çift gezerdi
Çift Jandarma türküsünü bilmeden
gözlerine baktınız mı
selam verirlerdi gülmeden...



Zaman zaman
komşu teyzeler kayırırdı çocuklarımızı
salçalı ekmeklerle...



Bahçelerin elmaları armutları kayısıları
ortak malıydı mahallenin
sevabına herkes yer dua ederdi bir de üstüne...



Zor zamanlardı
ama yine de güzeldi yaşananlar
insanlık ile dolu bir hayat
gelip geçen anılar...



Ne zaman ki çok katlı binaları
şehrin böğrüne saplamaya başladılar
unuttuk komşulukları da
hal hatır sormayı da
birazcık olsun hayal kurmayı da...



Bahar kokan insan kokan sokaklarımız vardı
yollarımız belki dardı
ama yüreklerimize dünya sığmazdı da
neler neler sığardı...