Yıllardır dert yüklü sanki sinemiz
Bakmayı unuttuk gülen gözlerle
Acıya dümenler kırdı hanemiz
Akmayı unuttuk güzel sözlerle

Çoğa saymadılar azlarımızı
Çeken bulamadık nazlarımızı
Yitirdik sevinci, hazlarımızı
Yakmayı unuttuk böyle gizlerle

Sonu düşünmeden düşlere kaldık
Dibi görünmeyen göllere daldık
Herkesin ağzına parmak bal çaldık
Çıkmayı unuttuk yola bizlerle

Erbabı olmazda tükenmez atık
Dostluk limanında gemiler batık
Acıyı ekmeğe eyledik katık
Ekmeyi unuttuk silik izlerle

İyi ve güzeli görmezden geldik
Yanlışa meyledip doğruyu sildik
Ne insana saygı ne kıymet bildik
Çekmeyi unuttuk asık yüzlerle

Sevim der çok söze, inandık kandık
Gözler göre göre odlarda yandık
Gün geldi yaşamdan biz de usandık
Çökmeyi unuttuk bayır , düzlerle

Sevim GÜLER[