_______Ben ve Kalbim,alıştık artık
Her gece acılarımızı paylaşmaya,eskisek’te dünyada
Biz alıştık artık "hasretinle böyle yaşamaya"
Gözyaşlarımız kârışır birbirine,sen düşünce aklımıza
Efkarimiz karışıp giderken bir bardak rakının efkarında
Dönüp dururuz,kendimiz kaybetmiş gibi odanın ortasında
Yaprak yaprak boğuluruz "kendi kozamız’da"
Eyvallah etmeyiz,dilimizin iliğinden çoğalan umutlara!
Taş oluruz...! Toprak oluruz ..!! Ve toz oluruz
Yinede sırrımızı, vermeyiz başımızda esen rüzgârlara
Biz ne fırtınalar gördük yokluğunda sevgilim (..)
Koptuk koparıldık,yalnızlığa mahkum edildik yıllarca
Öfkeler fışkırdıkça ayak uçlarımızda (.)
Yinede,tek bir kötü söz etmedik sen gidenin ardında
Kanımızı paylaştık"aynı kaldırımlarda yattık kalktık"
Medet ummadık,ne gecelerden,ne mavilerden..
Kopardık canımızdan burcumuzun en güzel yerini
Doğum günümüzü,senin gittiğin tarih olarak kutladık...
Damarlı gözlerimizde kanlar akıttık...
Kaç kusatmaların ateşlerinde çaresizce kaldık
Kaç defa kendimizi,göz göre göre uçurumlara attık
Sürülürken ömrümüz can pazarında,bir o yana bir bu yana
Kaç defa kendimizi hiçe saydık sen diye diye
Sen varsın diye solda,sen varsın diye göğsümüzün altında
Hep korkarak uçtuk havalarda (.)
Korkarak meyil ettik,sokak lambalarının ışıklarına
Ölü bir deniz balığı gibi "hep takılı kaldık oltalarda"
Kötü bir düşünce gelmesin diye aklına (..)
Küle gömülmüş bu iki sevdalıdan
________Ne istersin sevgili...!! Ne istersin daha..!!

LESKÜY NARUT