Repledik

elerim cebimde
uzanmışım söğüdün dibine
zıkkımlanıyorum harbiden
tütün sarmışım Adıyaman i
tek eksik çalgı cengi kemani
göğe savuruyorum dumanı

yasak mı var lan yasak mı var
bak dağ bayır otlanıyor mal davar
rahat verin bizim ne farkımız var
o var bu var şu var her şey var
bize gelince mi bu caz car car
bak kör şeytana sabrımı sınar

sokaklara çift çift renkli lambalar
dönüp dürüyor al benli loş ışıklar
emre amade halayıklar uşaklar
bahçe gül çiçek hani nerde aşıklar
kepçeyi çalmışlar dalmıyor kaşıklar
bak sen hele aslan kesildi uyuşuklar

çok severmiş beni ah canım benim
gemi benim başkasında dümenim
etrafımda şaklaban sanki türbenim
tıngır mıngır kalmadı cepte mangır
patlayacak şimdi bu bangır bangır
sermayeden zarar mı zangır zangır

son kadeh son tütün hadi beni tutun
kızdırmayın beni tükürdüğünüzü yutun
valla kılımı kıpırdatmam beni unutun
güzele bak gözler deniz bacaklar sütun
lan içimdeki bütün hevesleri kurutun
bu kadar parça zamkla olmaz ki bütün

Mevlanayım diyenin kapısı çelikten
Ömerim diyenin çuvalında üro dolar
bir ben mi kaldım la Hallacı Mansur
tamam anladık abi bende hep kusur
bir kuşum vardı onuda kafesledin esir
söğüt gölgesindeyim alta yok hasır

Ahmet Coşkun