KÖZLENİYORUM

Ne hazin sevdaymış şu gönlümdeki
Düşlere daldıkça haz’lanıyorum
Tualini çizdim bak elimdeki
Yalınız kaldıkça közleniyorum

Tebessüm gözümde sevda fışkırır
Hayaller peşinde pembe düş kurur
Şirinine ferhat gibi kışkırır
Yara tuz aldıkça cızlanıyorum

Yelkenleri yine suya indirdim
Rota yönü hayın yare döndürdüm
Durmayan gözümde yaşı dindirdim
Limana geldikçe hızlanıyorum

Beklemekten ağaç oldum yolunu
Cilve nazı bırak gel ver elini
Hoş zerafet geçsin zaman dilimi
Böylece seldikçe buzlanıyorum

Ne hale getirmiş seneler seni
Hafızamda durur atmadım dünü
Bir köşeye bırak nefreti kini
Mesafe oldukça sızlanıyorum

Karemetli başa sardım belayı
Bilerek çekerim ben bu çileyi
Kayan yıldızlardan tuttum dileği
Umudu buldukça nazlanıyorum

NARİNİM bitsin gel araf türküsü
Bir umuda koş’sun vuslat korkusu
Çıkmasın bedenden libas hırkası
Çiçegim soldukça tozlanıyorum

T.C Kültür ve Turizm Bakanlığı
(Halk Şairi)
3/6/2020=Narin ALTAN