Ey insan bedenen sağlamım sanma...
Zayıf bir varlıksın bek sen değilsin.
Sakın ha dünyaya aldanıp kanma...
Yaşamı sonsuza dek sen değilsin.

İnattan bir adım atmadın geri !
Hırsınla mahvettin gökleri, yeri !
Benimsedin hayır değil de şer’i...
İyilik için şol ek sen değilsin.

Vahşet duygusuyla tam tam çaldırdın !
Düşeni ne zaman tuttun kaldırdın ?
Aç kurttan betersin: kula saldırdın...
HAKKA boyun eğen mek sen değilsin.

Gönlüm güzelliğe vurulsun diyen !
Can yakan bu ortam durulsun diyen !
Dünyada hoş düzen kurulsun diyen...
Bakıyorum henüz pek sen değilsin.

Yaygara kopardın cümbüşle, sazla !
Yetinmek bilmedin zulümde azla !
Kendine zararın haddinden fazla...
Yeni sanı, kuşku, şek sen değilsin.

Cumali halimiz ortada aha...
Edemedik yazık çölleri vaha.
Senden başka nice canlı var daha...
Dünyanın sahibi tek sen değilsin.