2
Yorum
15
Beğeni
0,0
Puan
492
Okunma
bir ikindi vakti sahil kenarında
denize sıfır yazlık çay bahçesinde sen
-ve ben olmanın hayaliyle
aynı sahilde elinde terlik
ardında rüzgar
yalınayak gezinen ben
beni bir yerden tanımanı umup dururken gözlerin ısırsın diye
ummayı bırakıp yürüyorum
tanıyacağını umduğum yere
masan plastik
örtüsü soluk
-soluğa kalıyor mu diye iç geçiriyorum bir an
üst üste attığın bacağına değerken
sudan az önce çıkmış balık gibiler of
damlalarla kaplı bronz ten
Şiirin sahibi
Cevap Yaz