Gönlüme küsmüşüm efkârımla boğuşurken
Sevda yanığı buğdayım kıraçlarda
Kavrulmuş başağım yağmur damlasına hasret
Gözyaşım Ağustos sıcaklığı alev alev çölleşir
Baharlardan eser kalmadı, kanı çekildi damarlarımın
Vefa diyarında rahmetler kesildi, dualar geçersiz
Köhnemiş gövdem
Kupkuru dallarım
Dirilişi olmayan mevsimlerde debelenir dururum...

Seninle kavlimiz vardı ömre merdiven dayarken
Yeminler verilmişti adaklar kesilirken
Ela gözlerde nice gün batımları batırmıştı
Rıhtım kuytularında sevişirken
Sevdamız nice gemileri Okyanus’ta batırmıştı
Gün gelip çattığında
Ayrılık rüzgârı vurmuştu bizi kalbimizden
Savrulup gitmiştik meçhullere
Meğerse kalbinin atışlarında bir yabancı varmış!..

Irak kaldı sevdamız pembe düşlerimizden
Kollarında bir başka sevda pusuda yatarken
Mahzenlere çekildim koynumda saklayarak seni
İnzivaya siperlenerek içebildiğimce içtim
Kör kurşunlara hedef olayım diye Kurtuluş’ta gezindim geceleri
Çekilecek acılar varmış ki; azrail’le buluşamadım
Beklenen bahar gelmeyecek şimdi
Pejmür hallimle dolaşırım yürek çıkmazı sokaklarda
Not defterime bir şerh düştüm gülümseyerek
’’SEN MUTLU OL YETER!’’

Zafer Direniş
...

Karabulut.