1.
Binlerce kilometre, uzaktayım yurdumdan.
Bambaşka bir diyarda, elin memleketinde.
Gölgem bile gelmemiş, peşimsıra ardımdan.
Güneş sanki saklanmış, göğün ücra katında.

2.
Sokaklarda başıboş, ne köpek ne kedi var.
Ruhları çarmıhlarda, gerili şehirlerin.
Ne tertemiz caddenin, ne sokağın tadı var.
Akışı bile tuhaf, cam gibi nehirlerin.

3.
İnsanları gezdiren, köpekler epey fazla.
Başlarını çıkarıp, havlarlar pencereden.
Beslenme ayaküstü, o da büyük bir hızla.
Yemek yiyen görmedim, tabaktan, tencereden.

4.
Yüzünde tebessümle, selamlaşan tek Türkler.
Almanlar buzdan heykel, özenle oyulmuşlar.
Hitler’e bakarsanız, bunlar en üstün ırklar.
Oysa birer biblolar, vitrine koyulmuşlar.

5.
Her yer yemyeşil burda, yağmur sıradan olay.
İnsanlara gelince, ortalık sararıyor.
Yabancıyı Almandan, ayırması çok kolay.
Gözler baktığı yerde, bir tanıdık arıyor.

6.
Kasvetli bir duruşla, bakmakta tüm yapılar.
Dimdik çatılarıyla, şatoyu andırıyor.
Nadiren açılıyor, zile küsmüş kapılar.
Akşamdan kalmaları, alarm uyandırıyor.

7.
Taharet musluğundan, yoksun klozetleri.
Parfüm kokularıyla, pir-ü pak oluyorlar.
Yakalarda bilmem ne, derneği rozetleri.
Kağıtlarla kıç silip, çimleri suluyorlar.

8.
Ana, baba, kardeşlik, yaş dolunca bitiyor.
Tatminkar dostlarından, çetele tutuyorlar.
Belli değil ne zaman, kim kiminle yatıyor.
Her gün avuç dolusu, türlü hap yutuyorlar.

9.
Onların avunduğu, bir tek şey var:"çalışmak"
Almanya dedikleri, bence işte bu kadar.
Orada doğmayana, gerçekten zor alışmak.
Mahkum etmesin asla, insanı buna kader.

10.
Almancı falan değil, burada yaşayanlar.
Arafta boynu bükük, bekleyip duranlardır.
Almanya’yı enkazdan, bugüne taşıyanlar.
Öz yurduna dönmenin, düşünü kuranlardır.
(Onuncuköylü)