1
Yorum
7
Beğeni
5,0
Puan
410
Okunma
Acıdı biliyorum yüreği vakitsizdi bu ölüm
Yorulmuştu kısık bir sesti içindeki özlem.
Anladı evet anlamsızdı tüm arayışları
Oşehirin kıyısında akan nehirde yıkandı umutları
Hiçbir güneş kurutamadı bu ıslaklıgını.
Biliyordu toprak herşeyi örterdi
Günahları ve yalanları saklardı toprak,
Masumca bakıştığı hayatla hiç sevişmemişti yüreği.
Ah o hiçbir yere ait olmama duygusu yokmu
Fahişe kadınlar gibi yorgun ve kimsesiz
Hani gül ağacından kovulmuş kırmızı bir renkti o
Belki böyle anlamlanırdı tüm sakladığımız günahlarımız.
Sırrımız konuşamadıklarımızda gizli biliyorum
Anlatılmayan hikayelerde gizli .
Ve ölümleri gecenin karanlığında bizi bekleyen
Işıkları sönerken sakladığın umut
ırakta bir yıldız gibi gizlenen .
5.0
100% (3)
Cevap Yaz