Doğmasaydın güneş böyle güzel parıldayamazdı
Karanlık gecenin ardından, açmazdı
Çiçekler bu kadar renk renk,
Ağaçlar ve çimenler olamazdı bu kadar yeşil,
Sular akamazdı bu kadar berrak ve saf,
Bahar gibi kokmazdı hava sürekli,
Yağmur bu kadar şehvetle inmezdi sema dan yeryüzüne.

Daha önemlisi ben olmazdım sen doğmasaydın,
Yaşardım yine belki ama olmazdı bu kadar neşe,
Olmazdı bu kadar aşk, olmazdı bu kadar sevgi,
Eksik kalırdı dünyam sanki hiç yaşamıyormuşum gibi.

Ben olmazdım sen doğmasaydın,
Bakamazdım kimsenin gözlerine
Senin badem gözlerine aşkla baktığım gibi,
Değdiremezdim elimi kimsenin tenine,
Senin pamuk tenine değdirdiğim gibi,
Anlamdan yoksun kalırdı hayat.

Sen doğmasaydın ne olmazdı biliyor musun?
Kızımız olmazdı,
Bakamazdı masmavi gözleriyle bize,
Tebessüm edemez di o güzel melek yüzüyle,
Kaka yapamazdı dışarılara taşıra taşıra
Anlamdan tamamen yoksun kalırdı hayat.

Sen doğmasaydın
Hayatım boyunca bir yıldıza dokunamayacak,
Bir kızım olmayacak,
Bir melekle aynı yatağı paylaşmayacak,
O gül yüzüne bakmadan yaşlanacak,
Gözlerinde ki o ışıltıyı
Hayatıma katamadan yok olup gidecektim.

Ama anlamdan yoksun kalmadı hayat,
Çünkü sen doğdun hayat anlam kazandı.

Sami Arlan..