Bin dokuz yüz otuz altı yılında
Gelmiş idi Gevrekli’de dünyaya
Garip, garip koştu gurbet yolunda
Veda etti çok sevdiği sılaya.

Evlenmişti Saliha bir kadınla
Can katmıştı Ona yeni bir canla
Sarılmışken hayatına imanla
Tezce göçtü, bir ebedi saraya.

Garip kaldı Salihacık çok erken
Ağlamaya başlamıştı gülerken
Yeni sayfa, ha açıldı ha derken
On iki yıl uçup gitti hep yaya.

Otuz yedi yıl da geçti ömürden
Nasibini aldı odun, kömürden
Sekiz sene süründü de yerde ten
En sonunda ecel geldi kapıya.

Yıllar sonra Hacı Mehmet torunu
Dedesinin aldı yakan korunu
Mezarlıkta seyreyledi nurunu
Hem ağladı, hem okudu mevtaya.

Heyecanla geri döndü yoluna
Aldırmadan şu dünyanın puluna
Yardım etti Allah garip kuluna
Oturtmadı gemisini karaya.

CEYHUNİ der: Hikâyesi herkesin
Vardır elbet yazılırsa bu kesin
Gün olur ki kesilecek nefesin
Aldanma geç; üç, beş fani tapuya.
6.08.2008
CEYHUNİ
(Mustafa AVCU)