OZANIM BEN

Şiirim var buram buram aşk kokan
İmgelerle sevi yazıyorum ben
İnsanı gizemli havaya sokan
Sevgi deryasında yüzüyorum ben

Vatan, bayrak, ana, sevgili yara
Vazgeçilmez saygım sonsuz onlara
Her birinin kaybı onulmaz yara
Yüreklere aşkı kazıyorum ben

Sinsi sinsi köşe bucak dolaşan
Gizli gizli kirli işe bulaşan
İçte, dışta hainlerle anlaşan
Çirkin oyunları bozuyorum ben

Tehlikeli pis kokular kokladım
Emekçiyi ezenleri okladım
Haksız mıyım diye kendim yokladım
Şu bozuk düzene kızıyorum ben

Daima ileri yürüyorum ya
Pırıl pırıl gençler görüyorum ya
Merakla sorular soruyorum ya
Çok güzel olacak seziyorum ben

Yüzüm güler diye mutlu mu sanır?
Oysa hüzün beni yakinen tanır
Ozanım yüzüme bakmaz utanır
Dertli gönüllerde geziyorum ben

Esin aldım aşk yolunda yürürüm
Bir güzelin derdi ile çürürüm
Yüreğimde diyar diyar sürürüm
Aşkın şifresini çözüyorum ben

Gülüşü çiçektir açar içimde
Tazecik, rengârenk bin bir biçimde
El ele, göz göze kırlarda çimde
Bulutlarda gezip tozuyorum ben

Gönül depreminde yaralı, yayan
Bağlanmış yollara hiç aldırmayan
Hülyalı bakışla beni avlayan
Nazlı güzele göz süzüyorum ben

Anzeri sevgisiz insan olunmaz
Mutluluk parayla satın alınmaz
Meftun oldum onun eşi bulunmaz
Mutluluk resmini çiziyorum ben

Ozan Anzeri