İnsan gibi yaşamamışsan,
Keşkeler, ah ile vahlar karın doyurmaz!
Nefsin, azgın atına gem vurmazsan,
Ahiretin berbat olur cennette yerin olmaz!
Her istasyonda durursan,
Menzil murat alamazsın
Çeşmeler aktığında testini doldurmazsan,
Bağrın harareti artıkça artar!
Namertlere muhtaç olursun!
Uzağını yakın yakınını uzak eden,
Rahvan atın tımarını yapmamışsan,
Bitmez yolların uzadıkça uzar!
Rahat nefes alıp verdiğinde, şükretmiyorsan,
Bindiği dalı kesenlerden olursun.
Girebildiğin halde, gönüllere girmiyorsan,
Sevebildiğin halde sevmiyorsan,
Akibetin berbat olur!
Gönül yolların sarpa sarar!
Her yol, seni karanlık çıkmazlara götürür!
Sevmeyi beceremezsen, çar naçar olursun!
Oysa sevmek, şanı yüce Allah’ın adıdır.
Oysa sevmek, cennet kapılarının miftahıdır.
Oysa sevmek, narların her türlüsünden azat olmaktır.
Oysa sevmek, fikri güzel, gönlü güzellerin duasını almaktır.
Oysa sevmek, her şeyden münezzeh olan Rab’bin’ rızasını kazanmaktır.
Şirin aklını, gerektiği gibi kullanmazsan,
Kendini bilmeyenlerin, oyuncağı olursun!
İnsanı insan eden aklıdır!
İnsanı şeref ve namus abidesi eden aklıdır!
İnsanı su gibi aziz eden aklıdır!
Sevmek, en muhkem gönül köprülerini kurar!
Sevmek, asırlık çınar ağacının, yazın Ağustos’unda, en serin gölgesidir.
Sevmek, kimsesiz dul ve yetimlerin en manidar visal terleridir.
İnsan, yaşadıkça sevmeli!
İnsan, yaşadıkça sevmeyi şiar etmeli!
İnsan, gönül heybesini sevgilerle ile doldurmalı!
insan, sevgi kemerini her daim kuşanmalı!
03/Mayıs/2021