_________ÂŞIKNÂME_____________
Yüküm var dağlar kadar cürmüm yerde karınca
Bana âşık diyorlar âşık şikâyet etmez
Nemrut’un karşısında karınca karararınca
Halîl’in safındayım âşık yalnış yol tutmaz

Çığlık mahiri benim kudurmuş rüzgâr ne ki
Âhım mermeri deler tay gelir şimşek belki
Gobi çölünden yalnız sinadan susuz hâl ki
Gölgesi taş eritir âşık yanar da tütmez

Benim zân ki membası azgın çağlayanların
Benim döktüğü yaşlar bütün ağlayanların
Benim çektiyi acı yürek dağlayanların
Âşık gam desenidir âşıkta efkâr bitmez

Şirin’i için Ferhat benim göğsümü oydu
Kays çölde yankı yankı benim sesimi duydu
Mem Zîn’e giden yola benim başımı koydu
Her bülbülün var gülü âşık sebepsiz ötmez

Başım yıllanmış volkan erciyes misal bende
Akıl gölgeye muhtaç âsırlık kor içinde
Fikrim kusar fışkırır hece hâle örende
Mısra mısrayı boğar âşıka lügat yetmez

Kargadan şivaneyim serçeden daha ürkek
Sarmalamış ruhumu ağı ile örümcek
Bir garip Narmânî’yim kim beni ne bilecek
Tek vakit tek ufukta âşık güneştir batmaz
(Nurullah Özdemir) #NARMÂNÎ
25 Kasım 2019