GİT

Öyle bir an gelir,
gitmen gerekir bazen.
Herşeyden,
herkesten,
kendinden bile kaçarcasına!
Git!

Gitmen gerekiyorsa gideceksin arkadaş.
Beklemeyeceksin.
Hem gittin mi,
ardına bakmadan!
Tozu dumana katarak gideceksin!

Bir yarım arkamda kaldı,
onsuz yaşayamam demeden gideceksin.

Gitmen gerekiyorsa,
dizimde dermanım kalmadı demeyecek,
sürünerek de olsa gideceksin!

Terk ettim diyecek,
ama bir şekilde,
ama ille de
vakar bir şekilde
baş eğmeden gideceksin.

Geride kalanlar ne yapar,
ne yer,
ne içer,
nasıl yaşar düşümeyeceksin.

Git!
Gerekirse, herkesi kaderine terk edecek,
kendini,
hatta gölgeni bile terkedeceksin arkadaş.

Duygusala bağlamadan,
üzülüp kahrolmadan gideceksin.

Yani gittin mi,
Kadınsan,
dişi aslan gibi
Erkeksen,
erkek aslan gibi, kükreyerek gidecek
ve
çakallar gibi geri dönmeyeceksin arkadaş!

Suçluysan,
suçunu,
kabahatliysen,
kabahatini üstlenecek,
mertçe ben yaptım diyecek,
yalnızlığı kabullenerek,
arkana bakmadan,
yaşamdan,
yaşamaktan bıkmadan,
yarınlara yürüyeceksin.

Hadi durma git.
Hafiflediğini hissedecek,
yaşamın güzelliğini,
kim bilir belki de mutluluğu keşfedeceksin git!

Efkan ÖTGÜN