NİSAN YAĞMURU
yanağımdan süzülüyor gözyaşlarım damla damla
bir nisan yağmuru gibi sen gelince aklıma
her zaman dalıyorum gidiyorum eski günlere
gözlerin geliyor şirin aklıma daha çok ağlıyorum
yüzün yansıyor duvarlara dokunmak istiyorum
o güzel saçlarına kaybolup gidiyor hayal gibi
karanlığa gömülüyorum aniden ışıkları sönüyor odamın
sensiz dinliyorum şarkıları tek başıma yalnız odamda
sensiz içiyorum sigaramı dudaklarımdan dökülüyor bir şarkı
gönül pınarımdan sana yazdığım şiirleri okuyorum
tek tek sen varmış gibi yanımda başını omzuma dayamış
içimde acılar var kanayan yaram kabuk tutmuyor sensizlikte
bak yine aklımdasın her an tutmak istiyorum ellerini
öpmek istiyorum gözlerini sarılmak istiyorum sana
yoksun be gülüm yoksun yine yalnızlığımla baş başayım işte
bu gecede zaman geçmiyor sen diyorum sen neredesin şimdi
aylardan nisan yağmur yağıyor dışar da ıslanmak istiyorum yürüyorum
sesiz ve sakin şimdi koca İstanbul
sen yoksun yanımda boş geçiyor gecelerim gündüzlerim
nefes alamıyorum boğuluyorum yokluğuna alışmak zor geliyor
bu koca şehirde tek başına senle gezdiğimiz yerlere gidiyorum
adım izlerini arıyorum her yerde gözlerimle
birlikte dinlediğimiz aşk şarkıları çalıyor her kafe de barda
sen geliyorsun aklıma sırılsıklam olmuş halimle
dolanıyorum caddelerde seni bulurum diye
bir umut var içimde hiç bir zaman sönmeyen
bir gün kavuşacağım sana bunu bilerek yaşıyorum
bekletme gel artık bu deli sensiz olmaz gülüm

ömür dediğin gelip geçiyor baharı yaşamak dururken nedendir bu kışlar herkes yanar ben donarım hasret rüzgarlarında