“Ey tabib elden gelirse yâremi gel emleme…
Yar elinden gelmedir bu yâreyi merhemleme…”

Varsın neyler elem üflesin
sazlar vedâ
kemanlar cefâ
alevden kor olsun
yaksın sinemi geda…
kül etsin savursun uzaklara…

hüznü çoğaltsa da
güz acısı sancısı çekmek
kar içinde baharı beklemek
ve koşulsuz sevmek bir çiçeği
zor zanaat bilirim...

varsın bir ömre bedel olsun aşk
her durakta seni bekleyeyim
ey göğsümün nakışı
kalbimin atışı yar...

bastırıp göğsüme acıları
ateşlere verip bağrımı
gözlerimde ay
ellerimde yıldızlarla
beklerim ben...

hasreti ve yalnızlığı
hüznün solgun çiçeğini
takıp yakama
beklerim ben...

ister hazan olsun
döksün yaprağını ağaçlar
ister çöle dönsün bahar
varsın ateş düşsün denizlere
ey gözümün ışığı yar
beklerim ben...

varsın yokuşa sürsün hayat
gün karanlığa dönsün
esmesin rüzgar
bahar gelmesin
kokmasın gül
varsın küssün dünyaya gönül...
eğip başımı önüme
beklerim ben
ey hüzünler güzeli
ömrümün gazeli yar...

varsın kırılsın kanadım
marjinale çıksın adım
boynu bükük çiçekler gibi
eğip başımı önüme
hep ağlayayım...

varsın saçlarım özlem
sakalım sarı hüzün koksun
karda, kışta,
soğukta, darda kalayım...

varsın incitsin içimi özlem
acıtsın sevda
yine seveceğim
özleyeceğim
bekleyeceğim seni...

Yeterki, gelmesin ecel
dağ devrilmesin

beklerim ben
unutulmuş istasyonların
trenlerinde taşınan
kimselerin el sallamadığı
kimselerin karşılamadığı
yalnızlarımla...

beklerim ben........