Ömrümü bir bahar iken,
serdim yoluna.
Hazana çevirsen de kime gam,kime gam.
Ben ne anlarım aşktan, sevdadan.
Gönlümü bir rüzgâr gibi savursan da
kime gam,kime gam.
Kanadı kırık bir kuşum ben,
takdir mevlâdan.
El açıp merhamet dilensem de
kime gam, kime gam.
Deryalar gelse de söndüremez,
içimdeki yangını.
Bir avuç su içinde boğulsam da. kime gam,kime gam.
Kul Yusuf yine dolmuş taşarsın.
Ağlayıp, inleyip gönlün yorarsın.
Kullardan merhamet mi umarsın?
Dök derdini Mevlân’a
kime gam ,kime gam...(YEP)