14
Yorum
34
Beğeni
0,0
Puan
1187
Okunma
Dal budak koymadı yine budadı
İlk bahar ayında açamıyorum
Anam doğururken kurban adadı
Anamın sözünden geçemiyorum
Ellerim böğründe öylece durdum
Heyelan yaşadı şu gönül yurdum
Şeyda bülbül gibi kafese girdim
Kırıldı kanadım uçamıyorum
Hazan uğramadan bozuldu bağlar
Gönlümün seması sel gibi çağlar
Yol verin geçeyim bükülün Dağlar
Gurbet ağır geldi kaçamıyorum
Yanan ateşimi kendim harlarım
Ömrümde tükendi bütün varlarım
Kurudu su vermez göz pınarlarım
Geceyi gündüzü seçemiyorum
Bende kuzusuydum telli sunanın
Kul Garib’im hasret koydu Canan’ın
Sonum değil midir toprak ananın
Kendi kefenimi biçemiyorum
Emine Çerçi