Beşinci Mevsim

Sonbahardı
Bulutlar buğulu gözlerim gibi
Ağlamaya hazırlanıyordu
Yarım asırlık bir çınar
Başı önünde
Ağaçlara doğru yürüyordu.

Yapraklar sarı
Dallar kuru
Ağaçta yalnız bir kumru.
Kimsenin anlamadığı
Bir dilde ağlıyordu

Yapraklar sarıya boyanırken
Kuru dallar arasında
Bir gül filizleniyordu
Gül yaprak açıyor
Yar gülüyordu
İkisi birbirine
Ne kadar da benziyordu...

Yol alıyor başka iklimlere kuşlar
Umutlar kalıyordu
Bir Başka bahara
Böcekler kışa hazırlık telaşında
Kendini boşluğa bırakan Yapraklar
intihar ediyordu dallarda
Yapraklara selam duruyordu ağaçlar...
 

Güneş artık eskisi gibi ısıtmıyor
Adını kazıdığım ağacı görüyorum
Güneş gülümsüyor
Isınıyor zenci yüreğim...

Kemale eren asırlık çınar
Etrafında  yoktu artık
Gülderen yar
Tüm mevsimler gibiydi
Onunla aşkımız
En  çokta sonbahar...

Üzgündü mevsim
Hüzün doluydu günler
Yaprak döküyordu Asırlık çınar
Dibinde yalnız bir  şair
Bir şeyler arıyor gibiydi
Maziye dair
Bedeni  yorgun , Yüreği ihtiyar...


Rüzgarın peşine takılan
Yaprak gibiydi ömür
Ve bundan sonrası
Onüçüncü ay
Beşinci mevsim
Bambaşka bir diyar...

Hazan mevsimi geldi
Göçüyorum kuşlar gibi
Son yolcusunu bekliyor artık
O  "sessiz gemi".....

Şükrullah YAVUZER
Beşinci Mevsim