Bir zamanlar beyazdım.
Masumiyetin rengiydim yani.
Bulutlar kıskanırdı beni.
Kahırlarından gözyaşı dökerlerdi.
Güneş kıymazdı bana.
Değersem soldururum derdi.
Kar yeryüzüne düşmeden,
kapımı çalardı.
Ödünç isterdi rengimden.
Dedim ya bir zamanlardı.
Ah ,aşk.
Hangi masumiyeti temiz bırakırsın?
Söyle bana,
dokunduğun neresi beyaz kalır.
Sevdaya daldım.
Her geçen gün yitirdim masumiyetimi
ve de rengimi.
Karardım.Artık siyahım.
Yani,hüzün rengi.
Ararım boyamak için masumiyeti...(YEP)