Bazen korkulan olur.
Bir mektup bırakır,
Korkular gözlerime,
Üşürler satırlar ıslandıkca.
Alaca bir renk kaplar zamanı.
Gün nasıl başlar diye,
Şaşırıp bakarım gidişine...

Aylardan Nisan yine.
Seni seyrediyorum,
Korkuların gölgesinde.
Yıldızları sayıyorum,
Sen bilmesende.
Gözlerim gökyüzünde,
Parça parça yüreyim ellerimde.
Ağlıyorum gülüşüne...

Aynı yolları yürüyorum yine.
Kokun sinmiş sokaklarıma,
Mest etmişsin şehrimi.
Koşarak çıkıyorum yokuşları,
Tutan yok ellerimi.
Korkularıma sindin sen,
Tek başıma iniyorum,
Hayalimde ki gelişine...

Aynı sahilimdeyim yine.
Sorana ne sözüm olur,
Nede vurana göysüm kalır,
Ben ki her gün sana deli,
Güne kan ter içinde uyanmalı,
Yorgun bedenimle...

Bu gece,
Bir ömür kadar uzun olmalı,
Gözler ölmeyi beklesede.
Bak yalnız kaldım işte,
Bıraktığın mor mirasın,
Nisan sancılarında.
Koş gel sen dağlarına.
Göz hasret kalmasın bakışına

Ekrem ÇETİNKAYA
VaTaN25 07.04.2021