EMİNE BACI

Nişanlın Çanakkale’de mi öldü
Gitti bir daha gelmedi mi
Sen o’na ya gazi ya şehit mi ol dedin
Aylarca ondan haber bekledin
Beklediğin haber gelmedi mi
Nişanlın Çanakkale’den bir türlü gelmedi gitti
Gitti o gidiş bir daha gelmedi

Emine bacı sen o gün bugün
Yollarını bekledin o sevgilinin
Yollarını gözledin o sevgilinin
Haberci gelince koşarak gittin köy meydanına
Ahmet’inden bir haber gelecek diye
Nişanlından bir haber gelecek diye
Bekledin durdun bekledin durdun
Günlerce gecelerce ağladın durdun ağladın durdun
Sen Ahmet’ine vurgundun o sana vurgun

Ahmet’in Çanakkale’de oldu Emine Bacı
Çanakkale’de oldu Ahmet’in Emine Bacı
Bir akşamüstü geldi haberi
Şehit oldu Ahmet dediler
Aç ve susuz kaldı
Yaralandı aldırmadı
Hep seni andı dediler
Adını andı
Adını sayıkladı uykusunda
Acısından bayıldı
Ama hep
Adını sayıkladı senin
Ahmet’in Çanakkale’de bir kurşunla vuruldu
Şehit oldu Ahmet’in senin Emine Bacı
Şehit oldu Ahmet’in
Bir Allah’ın ve bir de senin adını andı son nefesinde
Son nefesinde son sesinde

Emine Bacı bu nasıl aşktır
Bütün hayatını kaplayan bu nasıl bir aşktır
Günler geçmedi bir türlü geceler sana haram
Artık evlenmek bana haram mı dedin
Gerçekten haram mı ettin kendine
Bu ne büyük aşktır Emine Bacı
Ahmet’in öldu cephede bu aşkla bu aşk uğruna bu ivatan için
Ahmet’in şehit oldu bu inanç için

Sen bu güzel haberi duyunca ne yaptın
Bana haram mı dedin bir başkasıyla evlenmek
Bana evlenmek haram mı dedin bundan sonra
Kendini Ahmet’ine mi sakladın bundan sonra

Bu bohça ne bohçası Emine Bacı
Bu bohçanın içinde ne var Emine Bacı
Bu bohçayı nereye götüreceksin Emine Bacı
Bu bohçayı mezara mı götüreceksin Emine Bacı
Mezara kimse bir şey götüremedi Emine Bacı
Sen götürebilecek misin Emine Bacı
Senin vasiyetin ne Emine Bacı
Sarıp sarmaladığın o bohçada ne var

Yaşlandın Emine Bacı yaşlandın sen
Saçların beyazladı döküldü saçların Emine Bacı
Saçlarını ne yaptın Emine Bacı
Döküldü dişlerin dişlerini ne yaptın Emine Bacı
Sarıp sarmaladın mı onları bohçana Emine Bacı

Evet dedi Emine Bacı
Alın bu bohçayı tabutuma koyun
Vasiyetimdir bu torbayı mezarıma koyun
Koyun ki alıp gideyim ben
Saçlarımı ve dökülen dişlerimi göstereyim Ahmet’ime
Bak diyeceğim bak ben
Senden sonra
Kimseye yar demedim demeyeceğim
Bu dökülmüş saçlar ve dişlerim şahidim
Okşamadı beni hiçbir el öpülmedi dişlerim
Okşanmadı saçlarım öpülmedi dudaklarım
Ben hep bu günü bekledim Ahmet’im
Ben hep bu günü bekledim
İşte bu gün için bekledim ben
Sana kavuşmak için bekledim Ahmed’im

Ahmet KEMAL