1
Yorum
19
Beğeni
5,0
Puan
980
Okunma
//
.
.
.
içim
katran
ışıklar kış,
geceler cellat
avuçlarında güneşle gel
sardıkça, sarıldıkça üşüyorum
üşüyorum bizi tenimin sancısında
ah
gülüşüne
dem çektiğim
kokun içimde kurşunken
hangi namluya sürdüler seni
toprağın dirime, dinime vatanken
hangi meçhule, sürdüler, gömdüler seni söyle
kül
rengi
serviler
kuşatırken
sokak sokak benliğimi
şehrin uğultusuna karışır sensizlik
kaç adımdır ki yokluğun şimdi gittiğin uzağınım
ve
bil ki
hiç bir sürgün
ne toprak ne de vatan
olmadı, olamadı alışamadı yokluğuna
oysa,kırmızı dudaklı ülkeler yaratmıştım ikimize
adı aşk olan bir devrin tutuksuz devrimi olmak istemiştim sessizce..
.
.
.
//
ilhanaşıcınisanikibinyirmibir
5.0
100% (6)
Cevap Yaz