Ürkek bir ay ışığı ..
Ilık, mahzun bir yel eser..
Herşey geceden yana..
Haber salmışsın..oyyy
Dişlerim arasında dilim..
Dünden beter halim..
Ahhh genizime takılan sözlerim
Ahhh gönlünden firari sevdam...

Gecede belli belirsiz gölgen..
Aklıma ziyan..
Kuytu bir karanlık içindeyim..
İt ürümez..kervan uğramaz bir sessizlik..
Çekirge zıplasa taştan..
Sağır eder geceyi..
Korku, yaman bela..
Kırk parçaya böler heceyi..
Dönme ihtimaline bağlanmışım
Yılgın, mahzun, naçar..
Ahh genizimi yakar özlemin..
Geceden erken inen efkarım..

Bir türkü tutturmuş dilim..
Sessiz, kendi halinde..
Ahmet’ten "kum gibi"
Sürekli mırıldanıyorum..
Yudumlarken hariç tabi..
Birde sözlerini unutmasam..
Birde..araya özlemi katmasam..
Adam akıllı sonunu getiririm..
Boğazım düğümlenmese..
Şarkıyı bitiririm..
Genzime takılır hasret..
Yine mey burcunda akşam..
H. Işık. 3/4/21