Bilesin ki sana bağlamışım tüm ümitlerimi
Sana adamışım hayatımı arzularımı.
Bir umutsun gözlerimde hiç gitmeyen
Sabahları günüm, günaydınımsın
Bir bahar yağmurusun saçlarımda
Düşler adasında yaşayan masalsı Robenson örneği.

Ay değil, gün değil, yılın on dördü sevmişim seni
Hiç bitmeyecek sevdanla yüreğimde.
Şimdi öyle uzak ki gözlerin görmesem de
Sensizliğin taşınsa da vagon vagon benliğime
İçimin bekleyiş garlarını ümit yolcuları bekler
Çaresizliğim yığılır katar katar yokluğunun peronlarına.

Şimdi yoksun ya yanımda, çok uzak ellerin
En içli şarkılar çalınsın yine bu gün.
Varsın toz pembe hayallerim siyaha bürünsün
Penceremde uğursuz kuşlar selam versin, alırım
Mor düşlerime, şimdi neden kara bulutlar iniyor
Yitik uykularımda içimin hicranını sökemiyorum.

Başka bahçelerde açsa da mavi güller
Umut bir bitmeyen duygu içimde
Kimi gün en güzel şarkıyı söyler sesin
Kimi gün bana zehirden acı sözlerin.
Ölsem biter mi ki bu acı ve bu kederlerim
Her karanlıktan sonra hep bir umutla
Yeni bir gün doğumuna beklerim müjdeler...

Aygün Deniz 03.04.2021