Çanakkale Destanı
30. VE 31. ALAY
VEYA
İKİNCİ SİPER

Çanakkale toz duman
Çanakkale Mahşer
Çanakkale kan kıyamet
Emrediyor Komutan
Çıkarak yüksekçe bir taşın üstüne
Başlıyor konuşmaya
Konuşma konuşma değil mübarek ölüm emri
Başladı komutan ölüm emri yağdırmaya nefere


Arkadaşlar dedi
Arkadaşlar
Düşmanla aramızda
Yaralı gazilerimiz ve mübarek şehitlerimiz var
Kimi acısından inlemekte
Kimi imdat diye bağırarak yardım istemekte
Kimi sesi soluğu kesmiş bir yardım gelir mi diye yeri göğü dinlemekte
Ama vaktimiz dar
Daha yapacak çok işlerimiz var
Ne şehitlerimiz gömecek zamanımız
Ne de yaralılarımızla ilgilenecek halimiz var
Durmaya dinlenmeye savaşa fasıla vermeye imkan ve mahalimiz yok
Ölen ölmüş rahmet-i Rahman’’a kavuşmuştur
Yaralılarımızı Allah’’a emanet etmekten başka çaremiz yok
Vatan bizi beklemekte
Düşman ayağı altında inim inim inlemekte vatan
Vatanın kendisi ağır yaralı
Şehit düştü düşecek
Bu durumda hiç bir şeye ne imkan ne ihtimal var
Tek yol savaşmak
Taarruz etmek zorundayız
Aksi halde düşman bize saldıracak
En iyi müdaafa taarruzdur
Ve önce Çanakkale’’yi işgal
Sonra Payitaht’’ı postallarıyla kirletecek
Hain düşman
Pis postallarıyla
Mescitlerimize girecek
Harem-i namusumuzu kirletecek

Haydi aslanlarım
Emrediyorum size
Öleceksiniz
Ama asla dönmeyeceksiniz geri
Ölürsek şehit olacağız dönersek hain
Hainin yeri cehennemi zümera
Savaştan kaçmak hainliktir kahpeliktir korkaklıktır
Aramızda kahpenin korkağın hainin yoktur yeri

Komutan sustu
Dağ taş sustu
Sustu bütün kainat
Sustu bütün hayvanat
Sustu bütün nebatat

İndi komutan o yüksekçe taşın üstünden atıldı ileri
Çıkararak rovelverini belinden
Açarak emniyetini
Sürdü mermileri namlusuna
Diğer komutanlar da onunla beraber
Ardından ne mi oldu merak edeceksiniz
4000 kişilik o kocaman yürekli ordu
Atıldı peşlerinden komutanlarının
Onlar da takmışlardı tüfeklerine süngülerini
Hücum ettiler
Basarak şehitlerin üstüne
Basarak acıdan inleyen yararlıların üstüne
Düşman siperlerden ölüm kusuyordu o aslan neferlerin üstüne

Ama onlar yılmadılar
Öldüler
Ölenleri gördüler
Üstlerine basarak ilerlediler
Saldırdılar düşman üstüne
Atılarak düşman siperlerine
Süngüden geçirdiler
Allah Allah nidalarıyla hepsini birer birer
Korkmadan yılmadan
Tereddüt etmeden bir an bile
Aldırmadan ardarda gelen mermilere şarapnellere
Siper ederek göğüslerini
Ölüme aldırmadan
İçerek şehadet şerbetini
Serdiler binlerce düşman askerini yerlere
Gömdüler düşman leşlerini siperlere
31. Alayın postacısı gelir anlatır durumu Alay Komutanı Albay Sabri Bey’’e
Anlatır olduğu gibi
Ne bir eksik ne fazla
Başka bir emriniz var mı diye soruyor Yüzbaşımız diye
30. Alay’’ın Posta başı da aynen tekmiller durum vaziyet aynıdır orda da
İkinci bir emre hazırdır alay diye

Albay Sabri bey emri tekmiller
Söyleyin komutanlarınıza der
Hücum edin 2. Siperlere

Ahmet Kemal