Şimdi gül oyna, istersen övün
Benden sonra bir daha gülmemiş dersin!
Varsa vicdanın ağla birazcık döğün
Benden sonra kimseyi bilmemiş dersin!

Seviyorum dedim, o gerçek sandı
Bana karşı saftı, hemen inandı
Ben onda söndüm, o bende yandı
Benden sonra bir daha sönmemiş dersin !

Bitmez bir sevdaymış hiç anlamadım
Söz vermiştim sözümde de durmadım
Vurduğum darbeyle isterken yardım
Benden sonra ayağa kalkmamış dersin !

O bana getirmişti baharı, yazı
Ben ona boran oldum, verdim ayazı
Yaşamadı bilmez baharı, güzü
Benden sonra mevsimi hazandı dersin !

Onunla yendim ben uğraşlarımı
Bitirdi sona erdirdi telaşlarımı
Silerdi gözlerim dolsa gözyaşlarımı
Benden sonra gözleri pınardı dersin !

Sandı ki bütün, herşeyim tamdı
Herşeyim sensin dedim buna da kandı
Sonunda anladı ki herşey yalandı
Benden sonra yarım kalmıştı dersin !

O hep benli hayaller kurdu
Ben caydım o sözün de durdu
Gitmeseydim eğer yuvamız olurdu
Benden sonra yuva kurmamış dersin !

Yerime hiç kimseleri koymamış
Bir başkasını düşüne de almamış
Düşünmemiş bir daha, bir dahası olmamış
Benden sonra kimseyi sevmemiş dersin !

En zayıf anında sırtından vurdum
Ondan sonra yeni bir hayat kurdum
Bu sevdanın katili ben oldum
Benden sonra vurgun, yaralı dersin !

Bir daha hayatı düzen tutmamış
Gençliğinin baharında canından bıkmış
Benim yüzümden saçı, sakalı ağartmış
Benden sonra aynalara bakmamış dersin !

Bana kırılmış ama herkeze küsmüş
Dilim dilim parça parça bölünmüş
Beden yaşıyor gibi ruhuysa ölmüş
Benden sonra hiç kimsesi olmamış dersin !

Ziyandır ömrünün benden sonrası
Onun yaşadığı bu ciğer yarası
Bana da gelecek elbet sırası
Ondan sonra beni de saracak dersin !