ÇANAKKALE’DE RÛHUM..

Bir büyük destanımın, yine yıl dönümünde,
Beni Rûhum götürdü, kıldı Çanakkale’de..
Serâpâ âşikârdır, işte tarih önünde,
Bedenim burda gönlüm, kaldı Çanakkale’de..

Ne günlermiş o günler, Osmanlı kuşatılmış,
Yedi düvel gelmişler, pek çoğu da satılmış,
İmanla direnmişiz, düşman yurttan atılmış,
Zafere yüzaltı yıl, oldu Çanakkale’de..

Kimmiş o İngilizler, silahları da neymiş,
Hilâl’i yenecekmiş, demek o domuz yemiş!
İtilaf Devletleri, ha şunu da bileymiş,
Türk’ü bilmeyen dünya, bildi Çanakkale’de..

Kahraman ecdadımız, hedefini tutturdu,
Rus’a ve Fıransız’a, kimliği unutturdu,
O mağrur İngilize, küçük dili yutturdu,
Sömürgeyi tarihten, sildi Çanakkale’de..

Milletimin imanı, kaderdeki yazandı,
Yalnız bu inanç ile, bu zaferi kazandı,
Hasta adam değildi, daha da güç kazandı,
Cumhuriyet beratı, aldı Çanakkale’de..

Sahip çıktı namusa, haremini korudu,
İnanan kul verir mi, düşmanına bu yurdu,
Zafer inananların, Rabbim böyle buyurdu,
Şanlı Peygamber bile, geldi Çanakkale’de..

Hakikat hayat memat, dedikleri söz buydu,
Mehmetçik ak sütünü, damarlarında duydu,
Düşmanların hakkını, avuçlarına koydu,
Çanakkale Geçilmez, oldu Çanakkale’de..

Murat Kahraman
21 Mart 2021/İstanbul