Üşüyorum
Dağlarımda sert esintiler var
Yokluğuna karlar yağıyor
Ayazlarda kaldım yetim çocuklar gibi
Sar, dola beni
Okşamaya doyamadığım kızıl saçlarına
Ver nefesini dudaklarıma
Tenin tenimde hayat bulsun
Gözlerimde çiğdem çiçekleri açsın
Gelemesen de yanıma
Gir rüyalarıma
Alyans takılı parmaklarınla
Sev beni sevgilim...

O kadar yalnızım ki
Mahpus damında kalmış gibiyim
Küçük penceremden bakarken dışarı
Seni görürüm düşlerimle
Bulutlar ardından
Yağmur olup damlarsın dudaklarıma
Şiir olursun kalemimde
Gözyaşlarımdan akan pınarım...

Hatırlar mısın
Sana kahverengi kazak almıştım
Çiçek deseni kalbinin üstünde
Yanı başıma oturup kahve yudumlarken
Öpmüştüm yüreğinden
Uzun bir yol almıştık Okyanus’ta
Nice yurtlar geçmiştik
Mavilikler içinde kaf dağını aşmıştık
Şimdi yoksun
Kollarım bomboş
Artık hüzünlerim yoldaş! 🙁

Zafer Direniş
...

Karabulut