On yedi Ağustos Salı gecesi
Dünyayı ağlatan tûfana bakın!
Gökleri yırtarken yerlerin sesi
Ejderhaya dönen ummana bakın!

Kıyamet benzeri korkunç bir sahne
Zemin beşik olmuş, gök zindan hane
Binalar bir enkaz, her yer virane
Kırk beş saniyelik zamana bakın

Her taraf bir kabir, azabı müthiş
Çaresiz haldeler; ana, baba,eş
Herkes kendi canı derdine düşmüş
Mahşeri andıran o ana bakın!

Ağarmış âdeta simsiyah saçlar
On binlerce ölü, çok yaralı var
Bilinmez ne zaman biter sancılar
Vadesi dolmamış insana bakın!

Enkazın altında cesetler kokmuş
Yardımlar yetersiz, iaşe yokmuş
Peki, bunca yardım nereye akmış?
Kızılay’a mahsus imkâna bakın?

Zehir püskürtürken yerler ve gökler
Felâketzedeler barınak bekler
Yaldızlı mesajlar,simli dilekler
Temenniler sunan Sultana bakın!

Yürekler yaralı, acılar büyük
Günbegün artıyor sırtımızda yük
Fırsatı ganimet bilerek günlük
Vergilerle, zulüm yapana bakın!

İlâhi gösterme başka bir acı
Senden gelen derde, sen ver ilacı
Dilerim vûslatın bu olur harcı
Canla, başla koşan insana bakın!