anlayamıyorum...

bir duygu seline kapılmıştı yüreğim,
kapılmıştıda yanına geldim,
o sevgi dolu bakışlarına yeniden inanmıştı benliğim,
ama insafsız! yine aynı darbeyi yedim...


birgün seviyorum diyorsun,
birgün nedensiz yere terkediyorsun,
birgün yürektten davranıp,
bir başka gün beni umursamıyorsun...


anlayamıyorum yeminli misin beni kandırmaya?
başıda sonuda yalan olan sevgine inandırmaya,
anlayamıyorum and mı içtin beni savurmaya?
birgün kendi isteğinle varolup,hemen kaybolmaya...


serap gibi uzaktan deva görünüyorsun,
yanıma gelir gelmez uçup kayboluyorsun,
madem kaybolmak senin niyetin;
neden olmadık yerde varoluyorsun?


ben vazgeçtim insafsız senden,
sakın gelme benim hayatıma yeniden,
senin bu bir varolup birden kayboluşların varya;
onlar işte benim gözyaşlarıma neden...

senin bu son şiirlerin beni fena etkiliyor,
galiba yavaş yavaş doğru olanı buluyorsun,
yanlış anlama sen herzaman doğru insansın ama;
hayatında tek bir yanlış vardı belli ki onuda düzeltiyorsun...
bu şiiri okumak beni çok rahatlattı,birşeylerin en sonunda farkına varman
ve bunu şiire dökmen beni onure etti...ne olursa olsun ablacım ona kıyamamaktan,o üzülür diye duygularını mısralara dökmekten vazgeçme...bak;ne kadar yakışıyor dizelere...

çok çok tebrik ederim ablacım...sana da böyle şiir yazmak yakışırdı zaten...

esen kal,şiirle kal...