3
Yorum
20
Beğeni
5,0
Puan
503
Okunma
//
.
.
.
an
be an
büyüdükçe
küçüldüğümü
ne keşkelerime ne de
bir bir çocukluğuma anlatabildim
var
mıdır
söyleyin
çocuk olup da
masallara kanmayan
uçurtma olup da rüzgara aldanmayan
var
mıdır
kurağında
gök kuşağına kanmayan
şavkını yutmuş geceye yaslanıp
cılız bir dereden yakamoz yolmayan
çok
yordun,
çok yoldun
yorgunum hayat
kendi kendimi yudumsamaktan
açlığıma, tokluğu anlatamamaktan yorgunum
flu,
kesik
bir aynada
eksik bakış olmaktan,
masumiyete sorgusuz insan olup ta
insanlığıma sararıp solmaktan solgunum hayat
bacasız,
düşlerimin
yoksul duvarlarına
tırnaklarımla aşkı kazımaktan,
sırrıma, sırdaşlığıma yalnızlığı katmaktan,
soluğuma, soluma hep ama hep geç kalmaktan yorgunum…
.
.
.
//
ilhanaşıcımartikibinyirmibir
5.0
100% (5)
Şiirin sahibi
Cevap Yaz