Bıkmışlar mıydı denizden ,karşı evin çatısında martılar .
Plaj gibi serilmişler,kimisi gagalarıyla kanatlarını vücutlarını temizliyorlar.
Demek ki tok karınları; balık ile atılan simitle vapurdan .
Güvercinden büyük cüsseleriyle dolaşırlar evin çatısında .
Alışmışlar şehir hayatına, umursamaz olmuşlar kalabalıktan.

Hiç bakmadılar ,denizi seven adam sen misin?
Hal hatır bile sormadılar.İn misin, cin misin?
Belli ki istemiyorlar deniz ile ilgimi
O bizim sen kim oluyorsun da giriyorsun aramıza .
O yosma değil ki ,
Canın istediği zaman git oyalan .


Bazen bir ’’ Çak ’’ diye seslenmen yeter miydi ona .
Mart kedisi de değilsin ,
Neden bu çatı üstlerinde dolanmam..
Ben de bakıyorum camdan İstanbul ’a ,
Sen de çatıdan.
Beyaz tüylerin olmuş ;
Tuttuğum takımım renginden .
Belli ki İstanbul’da ,
Hayat zormuş ondan...