Mİ’RÂC-I GÜZÎN

Pek yüce sır verilmiştir, bak da gör Muhammed’e
Gökler yere serilmiştir, bak da gör Muhammed’e
Ölüler de dirilmiştir, bak da gör Muhammed’e
Bakanlar kim hep gördüler, Onsuz olmaz dediler!

Kim ki durur bu divanda, açılır cümle kapı
Bahtiyardır ol cihanda, kapanmaz ona kapı
Hamdulillâh deyip anda, seyreyler hemân tapı
Muhammed’e gel dediler, sensiz olmaz dediler!

Ümm-ü Hânî evindeydi, hem Rasûl hem de Kulu
O ne müthiş bir geceydi, yürüttü onca yolu
Dergâhından hediyeydi, cem etti seçkin kulu
Müjde ey kardeş dediler, başka gelmez dediler!

Çevresi hep mübarekti, el Aksâ Mescidinin
Dünya gözü görecekti, Sevgili Habîbinin
Hem göklere erecekti, emriydi ol Rabbinin
Gâbe gavseyni verdiler, kimse bilmez dediler!

Gök kapıları açılıp, urûc etti O Nebî
Önüne rahmet saçılıp, mi’râc etti O Nebî
Tüm perdelerden geçilip, sertâc etti O Nebî
Devleti Ona verdiler, yerde kalmaz dediler!

Kutlu olsun Rasûlüne, iş bu Mi’râc-ı Güzîn
Gitsin artık hüzünlerin, gülüversin Gül Yüzün
Namaz geldi Ümmetine, sürülsün Hakka yüzün
Hakkıyla secde edenler, artık ölmez dediler!

Murat Kahraman
10.03.2021/İstanbul

Tapı: Eski Türklerde “Allah” anlamında..