~~VUSLATA SAYILI BİRKAÇ NEFES KALDI~~

Seninleyim ama tek başıma kocayıp gidiyorum bu şehirde..
Sen gittikten sonra aşkın yerini hasret aldı,
Varlığında içime sığmayan çocuksu bir mutluluk,yaşamaya kocaman bir heves vardı..
Kaç gün,kaç ay,kaç yıl bilinmez,
Vuslata sayılı birkaç nefes kaldı..

Dikiş tutmaz bu yara ile hergün kanıyor ömrüm.
Anılarınla teselli buluyor paramparça bıraktığın virane gönlüm..
Öyle içten kahkahalarım yok artık senden sonra;
Şimdilerde onlar yerini küçük tebessümlere bıraktı..
Kaç gün,kaç ay,kaç yıl bilinmez,
Vuslata sayılı birkaç nefes kaldı..

Gülleri severdim ben en kırmızısından..
Ve sen her seferinde kırmızı güllerinle
gelirdin hiç unutmadan..Gül sana yakışıyor sen güllere derdin..
Ve ben bakamıyorum güllere sensiz,
Onlarında boynu bükük buruk kimsesiz kaldı..
Kaç gün,kaç ay,kaç yıl bilinmez,
Vuslata sayılı birkaç nefes kaldı..

Kirazı severdim ben en çok..Ellerinle topladığın kirazları ellerinle yedirirken uzun uzun,hayran hayran bakardın gözlerime..
Ve sonra değişti mevsimler;
Baharın yerini kış,kirazın yerini nar aldı..
Kaç gün,kaç ay,kaç yıl bilinmez
Vuslata sayılı birkaç nefes kaldı..

Yaşıyorum sanma senden sonrasını;
benimki vakti doldurma çabası artık.Bıraktım;
Üstünde gezmeye değmeyen dünyanın yakasını..
İçine düşenin iflâh olmadığı bu fâni âlem
Kendisini dolu dolu yaşamak isteyenlere kaldı..
Baharın yerini kış,güllerin yerini kar,
Kirazın yerini nar aldı..
Kaç gün, kaç ay, kaç yıl bilinmez,
Vuslata sayılı birkaç nefes kaldı..

Seyyal Tanır / 07.03.2021