Deli taylar gibi coştuk, yaşadık öyle.
Bir rüya gibi, geçti o günler.
Kah ağladık, kah güldük hep böyle.
Bir rüya gibi, geçti o günler.

Sılanın yemyeşil, o bağlarında.
Kekik kokan, keklik gezen dağlarında.
Uçsuz ve bucaksız, tarlalarında.
Bir rüya gibi, geçti o günler.

Tertemiz, riyasız sevgiler vardı.
Dostun gülüşü, bize bir güldü.
O günler yürekler, neşeyle doldu.
Bir rüya gibi, geçti o günler.

Sevgide, saygıda kusur etmezdik.
Büyüklerin önünü, asla kesmezdik.
Misafirsiz bir lokma, yemek yemezdik.
Bir rüya gibi, geçti o günler.

Kalpler samimi, yüzler gülerdi.
İnsanlar mesutça, günler sürerdi.
Zengin, fakir hep el ele verirdi.
Bir rüya gibi, geçti o günler.

Düğünler, toylar kuruldu çokça.
Gönüller sevgiyle, dolardı bolca.
Mazide kaldı, o günler bence.
Bir rüya gibi, geçti o günler.

Soba üstünde demlenen, çayların tadı.
Unutuldu bazlamanın, gagalanın adı.
Soldu artık bahçenin, bağların gülü.
Bir rüya gibi, geçti o günler.


Muhlis SÜNBÜLCÜ.