AĞLA GÖZLERİM
Yine kader yollarımı bağladı
Hüzünkâr olmuşken ağla gözlerim
Hasretin okları içten dağladı
Ciğerden delmişken ağla gözlerim

Durmadım sözümde cahillik ettim
Sebepsiz yuvamı terk edip gittim
Başka gönüllerle avunup bittim
Düşmanlar gülmüşken ağla gözlerim

Zampara yaşama niceler kandı
Yosma nazlarına ocaklar söndü
Canımdan sevdiğim narıma yandı
Onursuz kılmışken ağla gözlerim

Bıkmaz sarılırdım ince belinden
Ninniler dinlerdim tatlı dilinden
Seven usanır mı böyle gelinden
Hüsrana salmışken ağla gözlerim

Fırsatlar elimden ne çabuk uçtu
Zalim oldu yıllar habersiz geçti
Yardan ayrılığı felek mi seçti
Suçumu bilmişken ağla gözlerim

Beklerim ümitle, yeter ki gel de
Çıkarım yollara haberin salda
Bakmam kimselere yüzüme gülde
Naçarda kalmışken ağla gözlerim

Muhtacım nefesin çekip kanmaya
Bir ömür korunda varım yanmaya
Hazırım uğruna canım sunmaya
Ümitler solmuşken ağla gözlerim.
ERDOĞAN ÇALIŞKAN 03 02 2010