5
Yorum
37
Beğeni
0,0
Puan
919
Okunma

İnsan küçük bir alemdir aslen. Peki koskoca alemi Yaradan, insanda toplayıp içine yerleştirmişken,
nasıl olur da kendine sığamaz insan evladı ..(?)
Düşünmeden yazmak istiyorum şu ara
Gelişi güzel, hesaba kitaba kapalı ..
Hayranlığımdan, hoyratlığıma
şöyle en dipten en tepelere..
O yamaç senin, bu uçurum benim
düşesim var..
incir çekirdeği doldurmayan her şey için kızılca kıyamet kavgalara tutuşup, sonra barışma bahaneleri türetmek kelimeler arası..
Üzerime yürüsün istiyorum mesela
yaka paça yakışıksız şiirler
Ve sonra nedametini yakalamak kirpik uçlarından..
Göğüs kafesimden kelebekleri de uçursam diyorum bir sözcüğün koynuna
Kuşların kanatlarıyla süzülmek sonra da ..
Hemhaldan uzak, ucu bucağı görünmeyen dalgalarda gözlerim bide
Çırpınıp, çırpınıp durulmak zamanın en
mavisinde, ve sonra yine dalaşmak geliyor içimden en karasıyla ..
Göklerden kıyılarıma el sallayan kelimeleri karşılamak, belli belirsiz kavuşmalara şahit tutulmak istiyorum sonra..
Sanki dar gelmişim gibi ufkuma, koşasım geliyor dört nala yağız atlar misal boylu boyunca ..
“Ah bu canhıraş telaşlar yok mu(?) ..”
Düşünmeden yazmak
Uçsuz bucaksız
Kaleme kelamı verip ,
hesaba, kitaba , yargılara kapalı
Gelişi güzel yaşamak öylesine ...