En sevdiğim yer !
Kendi halimde olduğum hani...
Ne bana zarar gelsin ne başkasına.
Takılmadım hiç kimsenin arkasına.
Hep kendime yettim.
Bazen kazandım;
bazende kaybettim.
İnsan bunu bile bile yürüyor,
yinede o yolu..
’Aşk’ diyor kimi buna;
Kimide yaşanacak bir dönüm noktası.
Ya ölüyorsun,
ya da doğuyorsun yeniden küllerinden.
Sonra, tanışıyorsun kendinle !
Hani top vursalar yıkamazlar ya,
işte öyle...
Acıya ettiğin sabır;
Sabrın ta kendisi yapıyor seni.
Ve körlüyorsun,
tamamıyle nefsini !
Taş misali olsada insan,
Tüm bağlarından kurtuluşun hazzıyla başbaşa kalıyor.
Özgürlük bu...
Ve mümkünü yok !
Yaradandan başkasıyla bir bağ kurmasına !!
Çünkü;
’Ne sen varsın, ne de ben.
Sadece ’O’ diyor ince ses.
İşte ’O’an’da !
Aldığın gerçek nefes..!
Sevgiyi haykırıyorsun durmadan...
Kimi cana yakın buluyor,
kiminin ruhu yanıyor.
Ama, bir gerçek var ki,
Gönül;
’O’ndan başkasını içeri almıyor..!
Alamıyor.
...
Nigâr Güler